100 milyar ABD doları değerindeki projenin inşaatına 2025 yılına kadar başlanacak ve 2050 gibi erken bir tarihte faaliyete geçebilecek.
 
TRT Haber'in Bussines Insider'dan aktardığı habere göre, manyetik doğrusal motorlarla çalışan robot arabalar, roket maliyetinin çok altında bir maliyetle insanları ve kargoları yeni inşa edilen bir uzay istasyonuna taşıyacak. Oraya varmak yedi gün sürecek.

Bilim adamları, Mars'a ulaşmamızın altı ila sekiz ay sürmesi yerine, bir uzay asansörünün bizi oraya üç ila dört ayda, hatta 40 gün kadar kısa bir sürede ulaştırabileceğini tahmin ediyor .
 
Uzay asansörleri kavramı yeni değil, ancak böyle bir yapının mühendisliğini yapmak hiç de kolay olmayacak ve teknolojinin yanı sıra diğer birçok sorun da önümüzde duruyor. 2012 yılında yapılan büyük bir uluslararası araştırma, uzay asansörünün uygulanabilir olduğu ancak en iyi şekilde uluslararası iş birliği ile başarılabileceği sonucuna vardı.

Projenin 2025 öncesinde nasıl ilerlediğini görmek için raporu yazan ve şirketin gelecekteki teknoloji oluşturma departmanının bir parçası olan Yoji Ishikawa, Business Insider'a şirketin muhtemelen gelecek yıl inşaata başlamayacağını söylese de şu anda "araştırma ve geliştirme, ortaklık kurma ve tanıtımla meşgul" dedi.

 
İnsanları ve nesneleri roketlerle uzaya fırlatmak son derece pahalıdır. Örneğin NASA, dört Artemis Ay misyonunun fırlatma başına 4,1 milyar dolara mal olacağını tahmin ediyor.

 
Bunun nedeni roket denklemi denilen bir şey. Uzaya gitmek çok fazla yakıt gerektirir ancak yakıt ağırdır, bu da ihtiyacınız olan yakıt miktarını artırır. Uzay asansörü, roket veya yakıt ihtiyacını ortadan kaldırmayı hedefliyor.

 
Bazı tasarımlara göre uzay asansörleri, yükleri tırmanıcı adı verilen elektromanyetik araçlarla yörüngeye taşıyacak. Uzay mekiği kullanmak, kargoyu uzaya taşımak için kilogram başına yaklaşık 22 bin dolar tutuyor. Uzay asansörü için tahmin yaklaşık 200 dolar.

Şu anda bir uzay asansörü inşa etmenin önündeki en büyük engellerden biri, ipin veya borunun neyden yapılacağı. Eğer çelik gibi tipik malzemelerden yapılmışsa, maruz kalacağı muazzam gerilime dayanabilmesi için borunun çok kalın olması gerekir.

 
Johnson, çeliğe kıyasla çok daha hafif ve gerilim altında kırılma olasılığının daha düşük olduğunu, dolayısıyla uzay asansörünün çok daha küçük olabileceğini söyledi.

Ishikawa, bunun yerine araştırmacıların tamamen yeni bir materyal geliştirmeleri gerekebileceğini söyledi.