KUNDURA’NIN HAFIZASI
Kundura Hafıza arşivinin kaynaklık ettiği sergi ülkenin en önemli endüstriyel miraslarından Sümerbank Deri ve Kundura Fabrikası’nın üretim tarihine başka bir perspektiften bakmayı önerir. Sergi 1999 yılına kadar faaliyet göstermiş bir üretim tesisi olmasının ötesinde, fabrikayı çoklu bağların kurulduğu bir karşılaşma alanı olarak inceler.
2000’li yıllara dek bir “işçi semti” olarak anılan Beykoz ilçesinin sosyokültürel ve ekonomik yapısının gelişmesinde önemli bir rol oynayan fabrika aynı zamanda içinde kreş, lojmanlar, sinema, sağlık ocağı, kütüphane ve işçi-memur lokalleri gibi birimleri bulunan bir yaşam alanıydı. Yaklaşık üç bin işçi, memur ve ailelerinin yaşamının önemli bir parçası olan fabrikada gündelik hayatla üretim faaliyetinin iç içe geçmesinden ilham alan sergi, ‘birbirine bağlı olma’ halini ve bir yaşam alanı olarak Beykoz Kundura’yı seçili arşiv materyalleri ve sözlü tarih anlatılarıyla inceler.
Çalışanlar ve fabrika arasındaki manevi bağdan ilham alan sergi anlatısı Kundura’nın üretim tarihini ve tesisin içindeki sosyal ilişkileri birbirinden bağımsız ele almak yerine, ikisi arasındaki organik bağa odaklanır. Sümerbank zamanında fabrikanın marangozhanesi olarak kullanılan alana kurulan sergi bir Kundura geleneği olan ‘üretim merkezi’ olma halini sürdürmeyi ve -hala büyümeye devam eden arşiv gibi- zamanla yeniden şekillenerek arşiv okumalarını çeşitlendirmeyi amaçlar.
